هر گلی نو که در جهان آید ما به عشقش هزار دستانیم
- عشق گل
- شرح غزلی از سعدی با مطلع : ما گدایان خیل سلطانیم
- سعدی در این غزل به نکته های زیادی اشاره کرده که به دو مورد اشاره می شود
- . اول بر ظاهر بینی و چشم تنگی انتقاد می کند و می تازد و مردم را و آگاهان را دعوت می کند به چشم گشادی ، گشاده نظری و گشاده رویی و باطن بینی.وقتی می گوید تنگ چشمان نظر به میوه کنند،اشاره به این نکته دارد.نکته دیگر این که می گوید برای یارجانی باید جان را فدا کرد وپاسخ او به افشاندن درهم و دینار نیست .
- و اما شاهد ما این بیت که روانشاد شجریان می خواند و من گوش میدادم . اما به عمقش پی نمیبردم،است :
- هر گلی نو که در جهان آید ما به عشقش هزار دستانیم
- هر زیبا رویی ولطیف بویی، وهرنازی را در هرزمانی وهرجایی ببینیم عاشق اش شده و گردش می چرخیم؛چرا ؟ زیرا هزار دستان عاشق گل است و طبیعت گل را دوست دارد و برایش تفاوتی ندارد این گل چه گلی است؟ و کجاست؟گل،می توانددر ایران یا کانادا وهر جای دیگری باشد . مورد توجه وحائزاهمیت،برای مالطافت گل،عطروزیبایی اش هست،ومجموعه آن چه گل دارد.و گلِ طبیعی کنایه از گل های زندگی است که انسان های مهربان باشند.آدم هایی که طبع لطیف دارند و دارای خرد سلیم هستند،آن هایی که از یک عقل اکتسابی و هدایت شده و سالم بهره مند اند .
- همان که ملای رومی می گوید
- عشق پاکان در میان جان نشان دل مده الا به مهر گل زخان
- همه گل رخان و پاکان دنیا را دوست داریم . و مثل هزار دستان بر گرد شان می چرخیم . برایش غزل می خوانیم از او ستایش می کنیم و سپاسمند وجود او هستیم . پروانه وار بر گرد وجودش می چرخیم و طواف می کنیم . هر جا خوبی ببینیم و خوبی و مهربانی بشنویم بنده آن خوبی و مهربانی ایم. ما هرزه و هرزگرد نیستیم؛چون مهر پرست وخوبی مدار ایم. بنابر همین نگاه، وقتی عرفا یک زن زیبا و یک پسر زیبا یا درخت زیبا را می ستایند نفس زیبایی را می ستایند . اول نظر به زیبایی و دوم به شخص نظر دارند
- زیبا داریم و زیبایی؛زیباآن شخص وچیزی است که به صفت زیبایی متصف است.مهربان داریم و مهربانی؛چون درفردی مهربانی وجود دارد،ما گرد آن فرد می چرخیم،اما ما مهربان پرست هستیم و نه شخص پرست وجسم پرست وجسد پرست.بنابراین،این دوراازیکدیگرجدا میکنیم .
- کسی که گرد گل رخان می گردد یا پروانه ی هر گلی میشود که نوبه بازار می آید،انسان هرزه ای نیست؛زیرا گرد جسم نمی گرددومیوه نمی خواهد؛تماشا کن بستان خداست،تماشاکن مظاهرخلاقیت و رزاقیت،وستاریت،عفو وقهروجبرخداست.واین معانی را هرجا ببیند درآن جا کرنش وتعظیم می کند. یک زمان در صورت زنی مهربان و عاقل می بیند؛ وچون عقل به این زیبایی اضافه شود زیبایی آن را دو چندان می کند و هرچه ازاین زیبایی های معنوی وباطنی داشته باشد.عارف و سعدی و حافظ و ملای رومی و…دور اومی گردند وبرایش میخوانند.همه هزار دستان های گل هستند و هر گلی دیدند او را توصیف و تمجید کردند ونغمه سرایی وستایش اش کردند وسپاسگزاری نعمت وجود او را غنیمت شمردند .
- گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت
- که حافظ می گوید همین است . گل یعنی شخص لطیف و ظریف کار که احسان می کند بی دریغ بدون دخالت هیچ عنصری جز خود احسان. شخص خوب با تعریفی که پیش از این گفته ایم . (پاک از نجاست های حیوانی وآلودگی های نفس بهیمی)این فرد هرکجا باشد به هر مذهب و ایینی ، کودک باشدیا جوان یا پیرزن یا مرد؛سفید یا سیاه؛ تفاوتی ندارد .
- مهم عقل وخرد است و این که بهره ای از خدا و یار که اصل حقیقت است داشته باشد.خدا خالق است وازجهت خالقیّت مورد ستایش قرار میگیرد.وعارف در پی خالق اینترنت می گردد و این نرم افزار هایی که برای ارتباط ما ازآن استفاده می کنیم ،ست؛ واو را ستایش می کند؛که چه خلقتی انجام داده است؟ و مشکلات را رفع کرده و انسان ها را به یکدیگر نزدیک کرده است ودیدارها را آسان کرد است.این به گونه ای قرب به خداست«بعد منزل نبود در سفر روحانی»
- چون بُعد را برداشته ؛او همان گلی است که ما گرد وجودش می چرخیم ؛چون نمادی از خالقیت خداست. هر کس یک ذره از لطافت ها و جمال و جلال خدا را نشان دهد ما او را سجده می کنیم ولذاما خدا را سجده کرده ایم نه یک انسان را.وقتی یک اندام زیبا ببینیم، آن را سجده می کنیم اما سجده کن جمال خداییم که او این زیبایی را داد و درآن ایینه، خدا را میبینیم؛بر این اساس می گوید هر گلی نو که در جهان اید ما به عشقش هزار دستانیم .
- ما عاشق گل هستیم ، گل می پرستیم بر این ایین هستیم و بر این اساس از همه چیز برستیم
- درس عرفان استاد محسن سعید زاده
- تقریر لیلا یوسف نژاد
- ۶ و ۵۵ بامداد روز شنبه ۱۱ فوریه ۲۰۲۳