زبان اشاره خدا با مردم ؛ زبان اشاره
- آیا خدا با مردم حرف میزند؟ آیا خدا به تمام مردم به طور طبیعی وحی کرده است؟وحی آیادر انحصار پیامبران است؟ یا پیامبران رمز خوانان واشارت دانان ماهر وصادقی هستند ودراشارت خوانی کارکشته وتوانا اند؟آیا متون دین وحی را ازعامه مردم نفی وسلب کرده است؟ اینها وجز اینها پرسشهای چندی مطرح شده است که درجای خود باید به بررسی پاسخ آنها پرداخت. دراین مقال اماچند بیت از مثنوی معنوی را در این باب، نقلو اندکی شرح می دهم
- اشارات و کنایاتی که خدابه بشر دارد و زبانی که خدا با مردم سخن می گوید چییست ؟ ملا در این چند بیت این نکته را بیان می کند
- اشاره اول – ستر وهتک ستر
- چون خدا خواهد که پوشد عیب کس کم زند در عیب معیوبان نفس
- از همین استدلال اشارت فهمی و اشارت دانی مورد نظر ملای روم مشخص می شود او می گوید چون خدا کسی را دوست دارد میخواهد عیب او را بپوشاند در حق او لطف می کند تا اوهم درباره عیب دیگران دم بر نیاورد و چون دم بر نیاورد ، خدا ستار و عیب پوش است، عیوب اورا میپوشاند.
- کسی که پرده دری می کند معنی اش این است که خدا هم در حق او پرده دری خواهد کرد . این همان گروه مغضوبان است که در سوره حمد می خوانیم خدایا مارا از مغضوبان قرار نده . راه مغضوبان همین است که عیب دیگران را بر زبان می گویند . اگر اشتباه نکنم بیتی که در همین مورد می گوید
- چون خدا خواهد که پرده کس درد میلش اند ر طعنه ی پاکان برد
- بنابر این عکس آن هم صادق است وقتی که میل کسی به عیب جویی تعلق گرفت و عیب دیگران را گفت خدا می خواهد عیب او را بر ملا کند
- دوم –دعا واستجابت آن؛شرط اساسی
- چون خدا خواهد که مان یاری کند میل مارا جانب زاری کند
- اشارت دیگر این است که می گوید خدا وقتی می خواهد دعای ما را مستجاب کند حالت تضرع و زاری به ما دست می دهد . در این حالت تضرع و زاری اگر اشاره خدا را فهمیدیم باید حاجت خود را به در گاه او عرضه کنیم که خدا بر آن است که ما را یاری کند . اگر میل ما به جانب گریه و زاری بود و ما از خدا یاری نخواستیم ، در رحمت خدا به روی ما باز بود و خود ما وارد رحمت خانه خدا نشدیم .
- در توضیح این مطلب چنین می گوید
- ای خنک چشمی که آن گریان اوست ای همایون آنکه آن بریان اوست
- چشمی که خدا به گریه در می آورد این چشمی است بسیار بسیار قابل احترام و مقدس است و ان دلی که از صمیم دل می نالد وحالت تضرع و زاری به او دست داده بهترین دل است
- چون که بریان خداست . کسی که خدا او را بریان کرده و دلش را سوزانده و دلش را شکسته که به درگاه او بیاید
- سوم-دلجویی از دوست
- اگر یکی به دلتان افتاد ویا نام دوستی به ذهنتان رسید معنی اش این است که باید حال او را بپرسید یابا وی تماس بگیریدو اگر مقدور بود به دیدنش بروید .
- این اشارات فهمی،دریافت پیام خدا است . چیزی است که خدا به آدم می گوید که هان ای فلانی برو به دوست و فامیلت تماس بگیر،زنگ بزن و حالش را بپرس